نقد و بررسی آهنگ "اُبی"

به نام خالق بی همتا

با سلام و عرض درود خدمت شما دوستان و عزیزان و همه ی کسانی که با ما همراه هستن...بالاخره بعد از چندین ماه باز هم این افتخار نصیب ما شد که با یک بررسی دیگه در خدمت شما دوستان باشیم... همین اول کار از همه ی شما خوانندگان عذرخواهی میکنم بابت این غیبت و بررسی نکردن آهنگ های منصفانه و ناب
قبل ازینکه بررسی آهنگ اُبی رو شروع کنیم لازم میبینم این نکته رو خدمت شما دوستان عزیز عرض کنیم که ما قصد داشتیم بررسی محتوا به گونه ای باشه که همونطور که مخاطبان و همراهان عزیز باب میلشون هست شفاف و بدون پرده باشه
اما بر اساس سیاست گروه زدبازی و البته پست سهراب ام جی در فیس بوک مبنی بر اینکه آهنگ ابی دیس به رپر خاصی نیس ترجیح دادیم که در همین راستا قدم برداریم و نکات به اصطلاح نیش دار به رپرای دیگه رو تا حد امکان بصورت شفاف بیان نکنیم که این نکته به آرامش جامعه رپ فارس کمک شایانی میکنه!
همون طور که مهراد عزیز بعد از بررسی ترک لی لی حوضک اشاره کرد... بررسی و تحلیل اثر های خواننده ها میتونه خیلی مفید باشه و میشه اثرات این حرکت رو در فهم بهتر هر آهنگ توسط شنونده و اطمینان صاحب اثر از شنیده شدن درست و فهمیده شدن اثر هنریش دونست!
باور کنید ما و کسانی که به ما کمک میکنن تنها یک هدف داریم و اون هم این هستش که آهنگ درست و خوب شنیده بشه
اصلی ترین گام در این فرآیند بی طرف بودن و حتی میشه گفت منتقد بودن هستش...چون اگر غیر از این باشه دیگه اسم این اثر رو بررسی نمیشه گذاشت...
نظر این جانب و هر یک از دوستان من در بعضی از بحث ها سلیقه ای بوده... یعنی آیه و یا وحی نیست و طبیعی هستش که با مخالفت خیلی از شما دوستان مواجه بشه
خیلی نمیخوام کش بدم قضیه رو... خدا رو شکر که آمار بازدید شما دوستان و حمایت بچه های زدبازی حداقل این رو به ما ثابت میکنه که قدم در مسیر درستی گذاشتیم و امیدوارم با نظرات شما دوستان و صد البته حمایت گروه زدبازی گام های محکم تر و بلند تری در این راستا برداریم
لازم میبینم که به یک نکته هم اعتراف کنم...
چند وقتی هستش که بچه های زدبازی از طریق سایت های اجتماعی با طرفدار های بی شمارشون در ارتباط هستن...دوباره کنسرت میدن...و همون طور که گفتم فعال شدن...نمیدونم چرا ولی به کسایی که همین اواخر طرفدار گروه شدن حسادت میکنم!
و این حسادت به این دلیل هستش که اون زمان های یکم قبل تر که ما طرفدار زدبازی بودیم...نه خبری از این سایت ها بود...نه این ارتباط ها...نه حتی فعال بودن گروه...یعنی واقعا واسه ما زدبازی ناشناخته و مرموز بود و بیشترین ذوقی که ما طرفدار ها میکردیم این بود که با عکس کاور آهنگ های گروه به وجد میومدیم!
اونجا بود که کم کم سایت های طرفداری پیدا شدن...و واقعا واسه ما که میخواستیم از گروه مورد علاقمون یکم بیشتر اطلاعات داشته باشیم این سایت ها نعمتی بودن... و بعد از اون هم بچه های زدبازی به سایت های اجتماعی راه پیدا کردن و خب هستن دوستانی که فن پیج ساختن واسه ی گروه... الان من و امثال من که همین حال رو داشتن ارزش این سایت ها و پیج ها رو میدونیم... سلامتی همه دوستانی که شبانه روز واسه زدبازی و فقط بخاطر علاقشون دارن زحمت میکشن...
 
مقدمه
چند وقتی بود که عادت کرده بودیم در سایت های اجتماعی خبر از یک آهنگ بشنویم و بعد از چندین ماه صبر و شکیبایی...! بالاخره آهنگ رو بشنویم...
ولی خوب از اونجایی که قبلا در بررسی لی لی حوضک هم اشاره کرده بودم سیاست زدبازی در سورپرایز کردن باز هم به چشم اومد و به طور غیر منتظره ما با ترک " ابی " روبرو شدیم
با خبر هایی که بچه های زدبازی قبل از انتشار آهنگ میدادن حساسیت ها نسبت به این ترک بیشتر شد و وقتی که گفته شد "فقط قرار نیست رپر ها دیس بشن " این آهنگ نیومده عزیز شد!
علت این موضوع برای خود من هم روشن نیست که چرا انقدر در ایران دیس ترک ها محبوب و پر طرفدار هستن... استقبال و بحث های بی پایانی که بعد از انتشار دیس ترک ها در تالار سایت های مختلف به وجود میاد گویای این حرف من هستش
غیر از این موضوع چندین موضوع دیگر هم دست به دست هم دادند که این ترک بازار گرمی برای انتشار داشته باشه که به این موضوع ها اشاره میکنم:
1. اسم ترک بیش از حد جذاب میباشد!
به این دلیل که خیلی سوال در ذهن طرفدار ها به وجود میاره...سبکش چیه؟ منظورش با کیه ؟ مضمونش چیه ؟
2. مهراد و سهراب بعد از چندین ماه سکوت با یک ترک که مضمونی دیس داره ( که مخاطبش مشخص نیست ) میخوان برگردن
3.قرار هست که بعد از یک سال بچه ها با هم همکاری داشته باشن ( یعنی همکاری بیش از دو نفر )
4.زدبازی در طول این ده سال فعالیت ( اگر سال 1388 و یا همون 2009 و اوایل 2010 میلادی رو در نظر نگیریم ) به کم کار بودن معروف بوده...که اگه بخوایم رو همین نکته تمرکز کنیم این یک امتیاز مثبت بوده واسه گروه...کم کار داده...خوب کار داده
ولی از بحث دور نشیم...زدبازی اکثرا کم کار بوده... ولی میبینیم که الان دیگه خبری از کم کاری نیست... آلبوم خاکستری از بهزاد که سیاوش و علیرضا در اون همکاری دارن... آلبوم سرمایه... همین ترک ( ابی ) ... ترک تابستونی زدبازی... و مصاحبه ی اردشیر احمدی با گروه خبر از اکتیو شدن زدبازی رو میده و چه بسا که خبر های دیگری هم در راه باشه...!

تعداد دانلود آهنگ ابی:
Zedbazi.net: 4,000| RadioJavan.com: 229,646 | Bia2.com: +26,000 plays | Rapfa.com: 206,948 | Bia2Rap.com: 70,786 |

20Rap.com: 16,090 | Tehranmusic.com: 385,106 | rapsong.ir: 23,242 | Ahangfa.com: 4,177 | Teh-music: 156,004 |

Rap3da.com: 98,415 | patogh-dl: 33,244 | faza2music: 184,561 | behmusic.com 34,592 | wikiseda.com: 27,934

بر اساس این بررسی آهنگ "ابی" در یک هفته نخست، فقط در چند سایت بالا حدود یک میلیون و نیم دانلود داشته که این برا یک تک آهنگ فوق العاده هست.

بررسی اجرا
در ابتدای ورس اول مهراد شروعی آروم داره و دو میزان رو پایین اجرا میکنه که در این حالت میشه صدای اصلی و پر طرفدار مهراد رو شنید... با شروع ورس به خودم گفتم مثل اهنگ لی لی حوضک مهراد اجرایی خون سرد و پایین رو به نمایش میخواد بزاره که...در میزان بعدی خیلی یهویی! مهراد چند پرده بالاتر میره و واسه چند لحظه شنونده رو متحیر میکنه از این تغییر... با پیشروی بیشتر و جلو رفتن دو میزان فضای خالی بین میزان چهار و پنج رو با پلی بک و افکت به زیبایی پر میکنه و به نوعی ورس رو " های " میکنه
شلوغ نبودن کلمات ادا شده باعث شده که مهراد بدون عجله کلمات رو بیان کنه که باعث شده با ورسی جا افتاده روبرو باشیم...مانند گذشته مهراد باز هم فضای ورس خودش رو با بک وکال هایی پر کرده که این بک وکال ها در فواصل مختلفی خود نمایی میکنند...گاهی در اواخر میزان های زوج ( که اکثرا این جا میباشند ) و گاهی هم در زمان اجرای میزان های فرد
در میزان نهم و دهم مهراد از برک میان فواصل استفاده کرده و یک گام رو به حالت سکوت در آورده و در دو میزان بعدی دقیقا عکس این کار رو انجام داده ( منهای انتهای میزان دوازده که فاصله ای کوتاه داره )
از میزان دوازدهم و به مدت شش میزان مهراد بدون مکث اجرایی کوک و یک ضرب رو داره
مهراد در اجرای قافیه ها تاکید زیادی داره... بعضی از قافیه ها رو با کشش خاصی بیان میکنه ( چرک تو ک*نی...ضد عفونی ) و بعضی از قافیه ها رو با تغییر لحن و تاکید بیان میکنه ( دوستی به خاطره ... خوب نیست به خاطره / از جون تا دسامبر بده )
و باز دوباره در میزان نوزده و بیست با برکی کوتاه مواجه میشیم و در دو میزان بعدی هم همینطور و انگار مهراد داره کاری عکس اون شش میزان که بدون برک اجرا داشت رو انجام میده ( معمولا مهراد به مدت طولانی یک کار رو به یک صورت و یکنواخت انجام نمیده )
دو میزان آخر این ورس رو هم مهراد با حالتی اعتراف گونه اجرا کرده و در آخر هم با خنده و لحنی تمسخر آمیز ورس خودش رو به پایان میرسونه
این ورس با ورس هایی که در حالت معمول از مهراد میدیدیم خواسته یا ناخواسته تفاوت هایی داشت که میشه به طولانی تر بودن ورس در اول اشاره کرد...تغییر پرده های اجرا شده...تغییر لحن در اواخر میزان ها ... و تغییر جزئی فلو در ابیاتی مختلف...نشان از کار انجام شده روی این ورس رو میده...

بررسی محتوا:

در ابتدای کار مهراد اشاره میکنه به اصلی ترین و ابتدایی ترین مبحث نت شناسی...دو ر می فا سو لا سی... و از آهنگی که ساخته تعریف میکنه
در ادامه اشاره به این نکته میکنه که این آهنگ رو واسه کسی میخونه که نمیخواد از یک به سی برسه...حالا این تیکه میتونه بحث سن باشه...میتونه بحث بی سواد بودن طرف باشه...
و اشاره به این نکته میکنه که تو بازی و لگو بازی اومده بالای شهر ( شبیه تیکه ی رو پا خودتی چه فایده که کج وایستادی )

تو بیت بعدی مهراد اشاره به چرک کردن مخاطبش داره و اینجا از کلمه ی زدبازی و از دو حرف اول اون که زد هستش استفاده میکنه و میگه که زدبازی باهات برخورد میکنه که چرک کردنت رفع بشه
در ادامه مهراد میگه که من وقتی بیرون میان پنج نفر روم میریزن ولی از اونجایی که یه مشت هم نمیخورم...انگار پنج تا ک** ریختن روم
در ادامه اشاره به این میشه که مثل برگه ( پاسور ) بین دستام برش میخوری ( یعنی اختیارت دست منه و هر کاری که بخوام باهات میکنم )

و این یه کاری میکنم که همه ی مردم مثل شبکه ی جم تی وی روت قفل کنن ( و اشاره میکنه به فیلم حریم سلطان )
اگه تبدیل شده دوستی به خاطره یعنی قبلا یک رابطه ای بین بچه ها بوده که تموم شده و الان شده یک خاطره و تقصیر کار هم همون مخاطب هستش ( خاطره جناس داره در این بیت )
در بیت بعدی اشاره به این نکته میشه که شش ماه سال رو بیکار ( مخاطب ) ول هست و اگه میخواد میتونه از ماه جون تا دسامبر بیاد و بده!
1 . اینجا جون دو معنی داره ... یکی ماه جون...دیگری لفظ جووووون
2 . در مصراع اول اشاره میشه به شش ماه در صورتی که فاصله ی ماه جون ( ششمین ماه میلادی ) تا دسامبر ( آخرین ماه میلادی ) هم شش ماه است
در بیت یکی مونده به آخر دلیل استرس داشتن مخاطبش رو تپش قلبش میدونه به علت مصرف بیش از حد اسپرسو

بررسی اجرا:

در کوروس مهراد مانند شروع ورس که نت های پایین رو اجرا میکرد دوباره چند پرده پایین تر اومده که تفاوت کوروس از ورس بتونه بهتر و راحت تر خود نمایی کنه
و شگرد مهراد در این کوروس فاصله ای کمی بیش از حد معمول میان میزان ها هستش...
سر ضرب میزان سوم رو باز مهراد با گفتن کلمه ی ابی شروع میکنه که سهراب در ادامه ( مانند چیزی شبیه کوروس از خزر تا خلیج فارس ) با لحنی لش و چیزی که کمتر در این حد از سهراب دیده شده به کوروس اضافه شده
در ادامه و بعد از کرش باز هم مهراد مانند دو میزان ابتدای کوروس رو میبینیم که با همون تکست به نوعی فقط کپی پیست شده ولی سهراب با تکستی متفاوت در تکرار کورورس ظاهر شده و در لاین های پایین تر وکال سهراب ما با صداهایی روبرو میشیم که تیکه هاییش واسه علیرضاس که طبق معمول قبل از ورسش میگه نوبت منه!!!
 

بررسی محتوا:
میشه گفت بر عکس ورس که شخصیتی رو خارج از بحث رپی میکوبه...در کوروس این قضیه عکس شده و به شرایط رپی برمیگرده
در ابتدا که کاملا مشخص که منظور چیه ولی یک نکته اینجاست که زدبازی دیگه وارد یازده سالگی شده ( 1381 / 2002 )
و در ادامه هم سهراب منظورش از کف کردنه شاش همون ( بالغ شدن هستش )
و در ادامه و در تکرار دوم هم منظور از دایی شدن همون ..ییده شدن خواهر میباشد!

بررسی اجرا:

در ورس دوم با شروعی به اصطلاح طوفانی از علیرضا مواجه هستیم که از همان ابتدا بالا اجرا کرده ( این دقیقا دیگه بر عکس اجرا های قبلی علیرضا هستش...چون علیرضا در نود درصد کاراش در میزان های ابتدایی درام یا حذف میشد یا اجزای اجرا شده در درام نصف میشدن که همین یک اجرایی پایین رو میطلبه...ولی در این ترک حال هوای آهنگ و کامل بودن درام در نبود ملودی های نواخته شده علیرضا رو به سمت این کار سوق داده )
در چهار میزان ابتدایی علیرضا با ترفندی خاص و شبیه اجرای مهراد در ( تهران مال منه ) سعی کرده با قافیه ها به صورت دوتا دوتا بازی کنه و اون ها رو کلپ بکوبونه که باعث کوبنده شدن ورس در ابتدای کار میشه...ذکر این نکته هم لازم هست که علیرضا تقریبا حالتی فید اوت داده به صداش ( از بالا به صورت سقوطی و به تدریج در دو بیت یا همون چهار میزان )
مانند ورس اول علیرضا شروع میزان های فرد و اتمام میزان های زوج رو با تغییر لحن همراه میکنه که باعث میشه ورس از حالت یکنواخت در بیاد
در میزان های یازده و دوازده علیرضا قافیه ها رو با حالتی کوبنده اجرا میکنه...کاری که کمتر دیدیم ازش
در ادامه هم با اضافه شدن لد به پترن های علیرضا حالتی ریتمیک تر به کلامش داده و اهنگین تر اجرا میکنه ورسش رو که با این تغییر در بیت هماهنگ هستش
در میزان های هفده و هجده هم باز با تغییر لحن از سوی علیرضا مواجه میشیم به طوری که با صداش بازی میکنه ( چون آمار خوانوادت رو تا ته دیدم )
این تغییر در دو میزان بعدی هم ادامه داره و این بار حالتی تمسخر به خودش گرفته
علیرضا به طور کلی در این ترک با لحن و ادای تعریف کردنش بازی میکنه و گاهی کلمات رو میکوبه...گاهی کلمات رو با تاکید بیان میکنه...و گاهی هم کمی صداش رو بالا پایین میکنه و از اصل و اصول بازی با تن صدا استفاده میکنه که باعث جذب شنونده و غیر تکراری شدن ورس میشه
 

بررسی محتوا:

طبق معمول مرد ورس دوم با پلی بک نوبت من شده! کارش رو شروع میکنه
در اول این نکته گفته میشه که اگه بچه های زدبازی حالشون بد بشه به یه سری نکته که نباید اشاره کنن اشاره میکنن ( مثل نکته هایی که تو منصفانه...دروغ تعطیل و حتی سوال و جواب های جی جی بهش اشاره شد ... البته باز هم میگم...این سری مخاطب فرق داره )
ابروت رفته رو هم میشه با کمی تخیّل قوی به دو معنی ی جدا بخش بندی کرد...آبروت رفته...آب روت رفته...!
در بیت بعدی هم به میزان قدمّت خودشون اشاره میکنه و این که با مغز های مریض کاری نمیشه کرد کلا
در ادامه به این نکته اشاره میشه که یک فرد بازاری ( یا همون بیزنس من ) تنها داراییش یک خودروی پورشه هستش...ولی علیرضا کاری کرده که کلا آزادی براش پر از آدم بشه ( پورشه دو معنی میده ) ( بی ارزش کردن پول منظورش هست در این بیت)

بررسی اجرا:

 میرسیم به ورس آخر این ترک...
هییییی...بعد از سکوتی که برای استراحت گوش شنودگان ازش استفاده شده سهراب به اجرای ورسش میپردازه...ما در این ورس با نقاط خالی و با برک های پی در پی و زیادی روبرو میشیم که میتونه برای گوش خیلی ها تازه و حتی عجیب باشه
این به این علت است که کلمات استفاده شده در تکست محدود بوده و در صورت ادای عادی و بدون برک در دو میزان ما با فالشی روبرو میشیم...پس تنها چاره برک زدن های پی در پی هست که تنها کار رو برای خواننده سخت تر میکنه...زیرا ورسی تکنیکی ساخته و از اونجایی که تقریبا سر ضرب اجرا نمیکنه سهراب...امکان پیدا کردن ضرب کمی سخت شده
در ابتدای ورس سهراب با کمی مکث کارش رو شروع میکنه و با ایجاد فواصل هنرش رو در پیدا کردن ضرب و ضد ضرب خوندن به رخ میکشه
برای این که دیگه زیادی خالی نباشه این میزان های بعضی مواقع با بک وکال فضا ها رو پر میکنه
و در میزان هفت و هشت هم که ما باز با فضای خالی روبرو هستیم این فضا که در میزان های قبلی با بک وکال های سهراب پر میشد با افکت صدای انفجار پر میشه
در میزان های نهم و دهم این برک به میان دو میزان رسیده و با برک بعد از میزان دهم تکمیل میشه
این روند در چهار میزان بعدی هم ادامه داره و این فواصل میان مصراع ها هم میاد
فواصل با ___ نشان داده میشود
میخوای مثل ما شی ولی نگی جایی ____ چون من گل میزنم بیشتر از علی دایی ____ فقط بپا میای جلو ماها ندی لایی ___ به تیریپت میاد از اون بچه شریفایی ____
در چهار میزان بعدی که اوج ورس هستش سهراب کلا برک ها رو حذف کرده و بلاخره شروع میکنه به بدون مکث و کوک خوندن ( میزان پانزده تا هجده )
و در چهار میزان پایانی هم باز با روند فاصله میان مصراع و پایان بیت مواجه میشیم
به طور کلی سهراب بر عکس علیرضا که با صداش بازی میکرد بیشتر با فواصل میان کلمات بازی میکنه...و این کار رو به سه صورت انجام میده
1 . فواصل میان پایان بیت ها
2. فواصل میان مصراع ها و پایان بیت ها
3 . بدون فاصله و به صورت یه تک خوندن
این ورس به نظر من ورسی جالب از آب در اومده...چون از لحاظ تکنیک حرف برای گفتن داره
هر کدوم از این فواصل که به کار گرفته شده در صورت کمی اشتباه فقط و فقط فالشی به بار میاره
در کل این ورس هم با شگرد هایی متفاوت از حالت یکنواخت بودن خارج شده و فضایی زنده و در عین حال پر از تغییر رو به رخ همگان میکشه

بررسی محتوا:

در ابتدا با کلمه نه نشد طوری بازی میکنه سهراب که به گوش میرسه ...ننشو!
و اشاره به این نکته میکنه که مشکل مخاطب عزیز ما این هستش که کلا چک نخورده تا حالا
در ادامه سهراب با حالتی طنز تجربیاتش رو در اختیار مخاطب گذاشته و میگه که مثل من نشو...با این که سهراب تلاش کرده که خوب شه ولی قسمت نشده...و این قسمت نشدن رو به کیک تشبیه میکنه که قسمت قسمت میشه و بین همه پخش میشه...و این که بعد از این ده سال هنوز سهراب سرحال هستش و سیک ( شاتی که فقط با مشروب پر شه و خالی از مزّه باشه ) میره بالا

بررسی فنی

در آهنگ ابی بعد از مدت ها شاهد بیتی خالص در سبک هیپ هاپ از مهراد هیدن هستیم. از نکات بارز بیت های مهراد که در این اهنگ هم بخوبی خودشو نشون میده سازمان دهی تعداد ضرب ها در هریک از میزان های بیت هست که بخوبی به بیت آهنگ، ریتم دلنشین و متنوعی داده به گونه ای که شنونده حتی با یک ملودی ساده هم از روند پیشروی آهنگ خسته نمیشه.

آهنگ ابی از نظر بافت موسیقیایی جزو کارهای ساده مهراد محسوب میشه! با در نظر گرفتن سلیقه مخاطبان و شنوندگان زدبازی این طیف از موزیک های مهراد که سبک هیپ هیپ بیشتر خودشو نشون میده و البته آهنگایی که مهراد در اونا رپ میکنه طرفدار بیشتری داره.

مهراد هیدن و علیرضا جی جی از معدود آهنگسازان ایران هستن که هارمونی موزیک در کارهایی که ساخته اند به خوبی و درستی دیده میشه. با توجه به استقبال کمتر شنوندگان از موزیک های تلفیقی و راک زدبازی نسبت به کارهای رپ جا داره این رو بیان کنم که تعدادی مثل این جانب (سینا) کارهای مهراد در سبک راک رو بیشتر دوست داریم که این بیشتر به سلیقه بستگی داره ولی از شنوندگان تقاضا دارم که به موسیقی راک و سبک تخصصی مهراد هیدن چراغ سبز نشان دهند و گستره شنیداری موزیک خودشونو از موسیقی هیپ هاپ فراتر بدهند و به موسیقی راک و سبک های تلفیقی زدبازی بیشتر روی بیاورند. چراکه موزیک ایران اعم از پاپ، رپ، راک و... با کمبودهایی مواجه هست که امثال مهراد هیدن میتونن این کمبودهارو با نوآوری های خودشون جبران کنند.

و اما در آهنگ ابی در بررسی فنی اجرای خواننده ها ، ما با فلویی کم نقص و پخته از اعضا مواجه هستیم ... به جز مواردی در اجرای علیرضا جی جی که در مقایسه با آهنگای قبلی علیرضا توقع میرفت با تکستی پر ایهام و مرموزتر مواجه باشیم.

میکس و مستر آهنگ هم سطح بالایی داره خوشبختانه ... چون جدیدا شاهد افت زدبازی در مستر بودیم ... با توجه به اینکه آهنگای قبلی زدبازی و اعضا توسط امیر دیوا و شخصی فرانسوی (فکر کنم) مستر میشدن ما بعد از مدت ها شاهد مستر آهنگ توسط مهراد هیدن هستیم!

بررسی آهنگ سازی
در ابتدای آهنگ ما با نت های پیانو که با فاصله ی کم اجرا میشن مواجه میشیم و خوب نوع معرفی و شروع آهنگ حس نوستالژیکی به آهنگ میده و بدون شک یاد ترک پر خاطره و قدیمی ( تو این بازی برده زدبازی یا همون کل کل ) میفتیم
بعد از اون و با شروع درام فضای حاکم شده به آهنگ احساسی شده که البته این حس رو مدیون آوایی است که شنیده میشه و در ادامه هم سهراب رو میبینیم ( البته نمیبینیم! صداش رو میشنویم! ) که اشاره میکنه به نکته هایی که خوب واضح است و بی نیاز از توصیف
بعد از مکثی کوتاه با کیک های پی در پی مواجه میشیم ( این ترفند که تغییر درام هستش رو ما در اکثر آهنگ های زدبازی میبینیم ) و بعد از شروع مهراد و اجرای دو میزان با این درام با چیزی مانند ( اسنیر ) مواجه میشیم که سر ضرب رو مشخص میکنه و خبر از کامل شدن درام و ریتمیک شدن ترک میده
در ابتدا با درام و همین طور بیس که همراه با درام ایفای نقش میکنه... و همین طور های هت که بر عکس تمامی ی های هت های معمول در نقاط غیر معمول خود نمایی میکنه مواجه میشیم... البته ناگفته نماند که چیدمان درام ( کیک کیک کیک کلپ / کیک کیک کلپ ) میباشد
شش میزان با این روند در پترن ها مواجه هستیم و در میزان نهم ملودی هم وارد داستان شده و خوب از این میزان تا اخرین میزان این ورس ما با همین روند رو به رو هستیم
از نکات قابل اشاره این ورس شروع خوب با کیک و ضربی زیبا...کامل شدن درام در ادامه و خب اضافه شدن ملودی در اواسط ورس هستش که کاملا ورس رو زنده و ***های کرده و این سلیقه در چینش فقط و فقط کمک به غیر یکنواخت بودن ورس کرده که ما اکثرا این قبیل از اتفاقات رو در اثر های مهراد میبینیم
البته این نکته هم باید بهش اشاره بشه که ما در میزان هجده با برک در درام مواجه میشیم که این حرکت جنبه ی زیبایی داره و برمیگرده به سلیقه و هنر آهنگساز و در دو میزان آخر هم کیک از درام حذف شده و فقط کلپ ها رو مشاهده میکنیم و اینجا باید بگیم که مهراد از هیچ ترفندی نگذشته و هر کاری که تونسته کرده برای این ورس و بیشتر هم با درام بازی کرده ( بر عکس علیرضا که بیشتر با ملودی ها این کار رو میکنه )
در کوروس ما با تغییری روبرو نمیشیم و این نکته کمی برای من جالب بود...چون تقریبا اکثرا در بیشتر کار های مهراد حالتی عکس این قضیه رخ می داد تنها در شروع و در میانه ترین میزان کوروس کراش دیده میشه
در ورس دوم چهار میزان ملودی پخش نمیشه ( یکبار کیک از درام حذف میشه / یکبار کلپ از درام حذف میشه / یکبار درام تغییری نداره و ملودی حذف میشه...این ها نکته های کوچیکی هست که جلب توجه میکنه که حتی در این حرکات هم تنوع دیده میشه )
این روند بی تغییر است تا این که در میزان سیزده ( آدم رو یاد تلفات جنگ میندازه...بدخوام اون دهن ... ) لد به همراه کر به پترن ها اضافه میشه و به مدت چهار میزان هم ادامه داره و با یک کرش به حالت اصلی برمیگرده و در انتها و دو میزان آخر کیک از درام حذف میشه
 
در ادامه بعد از کوروس دوم میرسیم به برک تایم و یا همون بریج که برای استراحت شنونده ها ازش استفاده شده و بر عکس بیشتر کار های زدبازی تقریبا خالی از وکال میباشد
در این قسمت کیک از درام حذف شده و های هت دقیقا در همون ضرب قرار گرفته...ملودی هم حذف شده و بیس خود نمایی میکنه ( مدت اجرا 4 میزان )
 
کم تغییر ترین ورس هم ورس آخر بوده و ما در میزان های ورس آخر با تغییراتی روبرو نمیشیم ولی فقط در آخر مانند دو ورس قبلی کیک از درام حذف شده ولی با این تغییر که بر عکس ورس مهراد و علیرضا که این تغیییر فقط دو میزان ادامه داشت...در ورس سهراب چهار میزان ما با این روند روبرو میشیم

دیدگاه کلی
به شخصه با دیدگاه کلی و دیدن چیز های بزرگ مخالف هستم...چون این عقیده رو دارم همه چیز از تیکه های کوچک و تاثیر گذار به وجود اومده...و هیچ چیز به تنهایی بزرگ نیست
وقتی همه چیز در کنار هم قرار میگیره دیدگاه من به این آهنگ اینگونه هست که از لحاظ آهنگسازی مهراد به پختگی ی لازم رسیده...و اگر بخوایم واقعا زیر انتقاد ببریم این آهنگ رو...میشه به این نکته اشاره کرد که ورس سهراب از لحاظ آهنگ سازی جای کار بیشتری رو داشت...از اونجایی که خود سهراب هم استایلش طوری بود که میشد با بازی کردن با چینش درام...کمی ورس آخر رو جون دار تر و ریتمیک تر کرد و یا این که مهراد میتونست بعد از میزان سوم که چند پرده بالاتر رفت در همون میزان ها مانند اجراهای گذشته با وکالش بازی کنه ( چند میزان چند لاین وکال...چند میزان یک لاین تک وکال )
البته این نکات بیشتر سلیقه ای هست و خوب این نکته هم باید گفته شه که ما قبل تر از این همچین اجرایی از مهراد ندیده بودیم
در مورد علیرضا هم که نیاز به گفتن نداره که بیشتر توجه علیرضا به آرایه های ادبی و گفتارش هست ( همین نکته زدبازی رو میتونه جذاب کنه...یکی با صداش کار میکنه...یکی با لحن گفتنش...یکی با لهجش...یکی با تیکه ها و آرایه هاش...و یکی با خاطره انگیز بودن سبکش و مرور گذشته...)

ما در آهنگ اُبی شاهد بارگشت زدبازی به سبک قدیم خود هستیم.

پیانوی نواخته شده در ابتدای آهنگ، همچنین سبک کار و صد البته استفاده از فحش مارو به حال و هوای گذشته زدبازی و بصورت دقیق تر آهنگای کل کل، آهنگامون خداست و... برمیگردونه!

با توجه به محتوای آهنگ مضمون کلی آهنگ به این اشاره داره که یه سری از زاخارا (منظور: ملت)  فکر میکنن زدبازی دیگه زدبازی قدیم نیس و میتونن هرجوری خواستن رفتار کنن و منتظر جوابی نباشن. چون همونطور که مبدونبد گروه زدبازی چندین سال اخیر به کمکاری و جواب ندادن معروف بوده!  آهنگ های منتشر از گروه بیشتر در سبک و سیاق لاو، سامِرجم و همچنین در کارهای گروه تلفیقی از موسیقی راک دیده میشه که این موارد باعث بوجود اومدن ذهنیتی در اهالی هیپ هاپ و رپ فارسی شده که گروه زدبازی گروهی آرامش طلب است.

اما با منتشر شدن آهنگ ابی به صراحت بر این ذهنیت خط بطلان کشیده میشه!

خلاصه بگم...این ترک به خودی ی خود صدا داشت و صدا به پا کرد...تو مجلات...تالار ها...و آمار بازدید...ولی باید دید و توجه کرد که فقط کار بیرون دادن مهم نیست...غیر منتظره بیرون دادن...و گنگ بودن مخاطب و غیر مستقیم خوندن...اینها همه در جذب مخاطب و گرم کردن بازار تاثیر مستقیم میزاره...و این کار رو به شکل های مختلف ما از سوی زدبازی میبینیم...کاری که توسط دیگران...به تعداد انگشتان دست هم صورت نگرفته تا الان...

سخن پایانی
الان که به متن دقت میکنم...میبینم که واقعا طولانی شده این بررسی!
ولی به هیچ وجه نتونستم از متن بزنم...چون هر خط این بررسی به نکته ای اشاره میکنه...و اگ<

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: